POWIELONE

POWIELONE

.

.

Z ogromną radością otworzyliśmy 12 lipca wystawę w Galerii Sztuki MOK w Dębicy.  Składamy podziękowania całemu zespołowi, a szczególnie Panu Ryszardowi Kucabowi kierownikowi Galerii Sztuki oraz Paniom Marioli Zając i Magdalenie Daniek.

.

Wystawa potrwa do 1 września 2019 r.

.

Serdecznie zapraszamy!

· POWIELONE ·

.

.

Środowisko naturalne wchłaniania formy i struktury odebrane kiedyś na potrzeby przemysłu. Tożsamość miejsca zachowana została w pamięci. Trwa nieustanna walka o przywrócenie naturalnego porządku i ładu pierwotnego. W swojej pracy pt.: „Krajobrazy zaniechane” (abandonem landscapes) Krzysztof Wielgus i Zbigniew Myczkowski, używają określenia terra incognita dla opuszczonych i zdegradowanych przestrzeni poprzemysłowych. Charakterystyczne elementy infrastruktury miasta, które determinowały jakość i sposób życia, obecnie wiążą się nierozerwalnie ze wspomnieniami. Są sentymentalną podróżą do czasów dzieciństwa.

.

Wpływ pamięci i reakcje emocjonalne, które towarzyszą odtwarzaniu przywoływanych informacji, jest istotnym czynnikiem w pojmowaniu architektury. Kojarzenie obiektów i miejsc ze zdarzeniami, osobami i towarzyszącymi uczuciami są częścią procesu przemijania. W dalszej perspektywie, wiąże się to z głębokim przywiązaniem do miejsc, poczucie zakorzenienia, tożsamości, własności i odpowiedzialności.

.

.

Prace nad zagadnieniem pamięci w architekturze w naturalny sposób poszerzają swój zakres o temat pamięci w ogóle.

Wydarzenia, zachowane obrazy, dźwięki i zapachy… Powtarzane, odtwarzane, powielane, odbijane w pamięci.

.

.

Maciej Zabawa, zagadnieniem upływającego czasu oraz pamięci, artysta zajmuje się od 2016 roku i dyplomu na ASP w Krakowie. Obecnie kontynuuje go wraz z żoną w duecie artystycznym.

Proces przemijania zaobserwujemy w życiu codziennym, szczególnie na słupach ogłoszeniowych. Plakaty, które na nich wiszą, spełniwszy swoje zadanie, znikają i niszczeją pod wpływem warunków atmosferycznych. Każdy dzień przybliża je ku fazie rozkładu i degradacji. Upływ czasu, trawi papier i farbę.

Badania artystyczne nad pamięcią jednostki skłaniają nas do refleksji nad upływem czasu i indywidualnie budowanej historii. Każdy z nas ją tworzy, lecz nie każdy dba o jej późniejszy „zapis”.

W swych pracach Magdalena Stano, czerpie z zachowań, które są charakterystyczne dla dzieci. To cykl obrazów abstrakcyjnych, powstałych z inspiracji i obserwacji małego dziecka.

.

.

Wystawa ta jest dokumentacją jednego z etapów ciągłego poszukiwania artystycznego wyrazu zagadnienia przemijania. Autorzy w swoich pracach sięgają po doświadczenia osobiste. Na kilku fotografiach został utrwalony wizerunek ich córki Aurory, a prace malarskie są wypadkową określonych przeżyć i tworzących je wspomnień.

.

.

.

 

Poniżej znajdą Państwo zdjęcia powstałe podczas dokumentacji naszej wystawy.

.

.